Konserwator zabytków o odsłonięciu bramy pałacowej: trzymamy rękę na pulsie i czekamy na dalsze odkrycia

Pałac został wzniesiony na początku XVII w. w granicach miejskich murów, częściowo na reliktach starszego założenia. Przebudowany w XIX w., uległ zniszczeniu w 1945 roku, a jego ruiny zostały rozebrane w latach 1951–1956.

W trakcie dalszych prac przy ul. Szkolnej odkryto również techniczny kanał/tunel, który prowadził z pałacu aż do kościoła ewangelickiego. Zbudowany z cegły maszynowej na przełomie XIX i XX w., służył m.in. do poprowadzenia pierwszej instalacji elektrycznej do świątyni. Odsłonięto także zejście do zamurowanej prawdopodobnie piwnicy – być może wkrótce uda się zajrzeć do jej wnętrza po zabezpieczeniu spękanych murów. W poniedziałek, 19 maja, odbyły się oględziny reliktów architektury z udziałem przedstawicieli DWKZ – archeolog Joanny Kondratowicz oraz architekta Wojciecha Paszkowskiego – a także władz miasta. Omawiano bieżące działania oraz kolejne kroki w badaniach.